De trein, sex en de openingsceremonie

Dit weekend waren we uitgenodigd bij Henny in Galle. Het moment om de trein uit te proberen.
Lucky dropte ons af aan het station, en we begonnen aan ons nieuw avontuur. De man aan het loket vertelde ons dat we konden kiezen tussen een ticket 2de of 3de klasse. We besloten direct om er geld tegen aan te smijten en voor 2de klasse te kiezen. Oei, dan moet je wel aan het andere loket gaan, vertelde de man. Wij schuifden iets op naar links naar het loket 1ste, 2de klasse. Dezelfde lokettist volgde ons. Nogmaals probeerden we om een ticket 1ste klasse te krijgen, heel geduldig legde hij ons nog eens uit dat er geen 1ste klasse wagon aan de trein hangt. Ok, knikten we, we gaan 2de klasse nemen.
Dan naar het perron. Daar zit een man(op een stoelje, in de schaduw), die een gaatje in ons kaartje maakt. De enige trein die in het station staat rijdt naar Kandy. Heel onlogisch want dat ligt in het binnenland. Enkelen vertellen ons dat dit de trein voor Colombo is, en enkelen denken dat de trein ook in Galle stopt. Heel stoer beklommen we de trein.
Al snel zagen we de kakkerlakken over de vloer rennen. Na veel geschreeuw en gegiechel gingen we toch zitten. Bagage op de bank, benen in de lucht.
Met 20 minuten vertraging en 3 whiets en 2 tuuts reden we het station uit. Geen enkele deur of raam wordt gesloten. Het lawaai is enorm. Er is meer dan 90 % kans dat je hier potdoof wordt. De resultaten zijn er naar, mijn mama haar kaak zit nog steeds dik van de oorpijn.
Zeeziekte kan je hier zelfs op de trein krijgen, je wordt werkelijk van de ene naar de andere kant geslingerd.
Na meer dan een uur geroep, getier en het ontwijken van kakkerlakken, reed de trein inderdaad Galle binnen. Henny stond ons op te wachten. Klaar om ontsmet te worden reden we naar zijn huis. Waar gelukkig een zwembad op ons stond te wachten.
De trein is altijd een beetje vakantie…
Groetjes
Ayla

Inderdaad met een dik oor maar we blijven doorgaan. Gisteren was het de opening van het bergschooltje. Ja, daar hebben we al water. Dit werd gevierd met milkrice, bananen en een krans van theebladeren. Iedereen liep met een grote glimlach rond. Zelfs enkele ouders en grootouders stopten met werken om ons te komen bedanken. Je moet weten dat zelfs de line rooms hier geen water hebben. Dus ook voor hen is dit een grote vooruitgang om zo dichtbij water te hebben. We zijn deze week ook definitief gestart met extra voedsel bedeling in de schooltjes. Bij aankomst krijgen ze een melkproduct (yoghurt, melkthee, maltdrink, broodje met kaas of curd), in de namiddag geven we nog extra fruit. Dit moet de ondervoeding en de eenzijdige voeding uit de weg helpen. Alle kinderen zijn gewogen en gemeten. Dus zullen we al snel de resultaten kunnen bekijken.
Vandaag ben ik, voor ik naar de de plantages vertrok langsgeweest bij een dokter. Een neus- keel- en oorarts. Vroeger werkte hij in het ziekenhuis. Maar daar is hij ontslagen. Lucky vertelde dat hij een beetje ziek is in zijn hoofd. Speciaal met vrouwen ? Ik geloofde er niet zo veel van. Ik ben sterk, wat kan die man me doen. En als ik naar het ziekenhuis moet, dan ben ik uren kwijt. Liever in 5 minuten binnen en buiten. Dus ik naar binnen, er zit inderdaad niemand. Direct word ik verwelkomd door de arts. Om mijn oor de onderzoeken moet ik recht staan en hij komt vlak voor me staan. De dikke pens tegen mijn lijf. En blazen !! En zuchten !! Daarna begint hij zijn bekken naar voor te kantelen. Ik het bekken naar achter. En dat onderzoek blijft maar duren. Zo vroeg in de morgen duurt het een tijdje voor ik de situatie goed kan inschatten. Maar toch. Ik begin me uit zijn greep te trekken en me zijwaarts te keren. Mijnheer draait naarstig mee. Heb nog nooit een dokter geweten die zo lang in een oor moet kijken voor hij een diagnose kan stellen. You have an infection. Ja, dat wist ik zelf al, anders stond ik daar niet. Ben je zeker dat er geen insect in mijn oor zit ? Ai slechte vraag want hij neemt terug mijn materiaal. No !!! Dit zal wel goed zijn. Ik word niet graag aangeraakt !!! Please just give me the medicine. 1000 roepie lichter mag ik vertrekken. De witte huidentaks lag hoog vandaag.
Op weg naar de plantage moesten we stoppen om prijs te vragen voor onze kindertafeltjes.
Lucky doet dat alleen, anders moeten we ook hier die extra taksen betalen. Ik zit dus braafjes met een dik oor, en eerlijk gezegd een asymmetrisch gezicht wat papierwerk te doen in de tuk tuk. Plots gerem en getuut. Ik kijk op en daar staat een Singalese jongeman op zijn moto. Are you married ? What ? Zouden het mijn oordopjes zijn? Ik haal ze in ieder geval uit. En ja hoor, ik heb de vraag goed gehoord. Ja ik ben getrouwd, ik heb zelfs 3 kinderen. Do you like sex ? Dit moment stond ik waarschijnlijk zelfs met mijn mond open te gapen ? I think you are very beautiful en I really want to have sex with you !!
Wist niet dat een vrouw met een oorontsteking zo sexy kon zijn. En dat ik daar 6 maanden op moest wachten.
Oorpijn groeten,
Ann

Openingsceremonie.

Als we toe kwamen was er nog geen water.
Dus we deden maar ronde. Toen zei Lucky (onze driver) we hebben water! Mama zei wacht we moeten de ronde nog afronden . Oké zei Lucky. (Na de ronde). Zei mama we kunnen feesten!! Al de borden op de grond. We aten koekjes, bananen, rice en curry. Na het eten trokken we foto’s van de lopende kraan water. Mama moest er bij gaan staan voor de foto en toen kreeg mama een super mooi kettinkje van thee blaadjes. Het water is lekker warm dus kun je, je er onder wassen!! Iza zegt dat het water uit de bergen komt en dat ze er niet moet voor betalen. De ouders zijn super blij want ze hebben in hun huis geen water
Uba