Geen bloed, veel zweet en enkele tranen

Lieve is zaterdag toegekomen. In het weekend, ideaal om lekker rustig te beginnen.
We zijn met zijn allen naar een hotel in Talalla getrokken. De zon, de zee, het zwembad, een perfecte start. Met de manager van dit hotel hebben we de overeenkomst dat we daar gratis mogen logeren, als we zelf koken, en zodoende het keukenpersoneel enkele recepten uit de doeken doen. Kan niet beter : grote luxe en dan nog gratis ook.

En maandag , de grote dag. De eerste officiële werkdag in de nieuwe plantages. Een beetje nerveus vertrokken Clarisse, Lieve, Lukki en ik heel vroeg in de morgen richting het binnenland.
Een trage start, op zijn Singalees. Kennismakingsronde, de nodige hand- en hoofdschuddingen. De manager, Lalin de ondermanager, de dokter, de verpleegster, de verantwoordelijke van de schooltjes … Iedereen met een beetje naam of faam was er om ons te bekijken, te wikken en te wegen. Dit vraag tijd, en in Sri Lanka veel tijd …
Lieve verveelde zich en vroeg zich af, wanneer er nu eindelijk gewerkt ging worden. Dat had ze maar beter niet gedaan !!!
Het nieuws dat er een witte dokter was, die gratis consultaties deed en dan ook nog gratis medicatie uitdeelde, verspreidde zich als een lopend vuurtje. We kregen ellenlange wachtrijen. Lieve ontpopte zich in no time in een echte tropendokter. Roeien met de riemen die je hebt. Echt veldwerk. Ik werd al snel tot assistente aangewezen. Meer dan 80 kinderen per dag kregen we te verwerken. De dokter van de estate keek zijn ogen uit !! Dit had hij nog niet meegemaakt. Ook hij heeft heel veel bijgeleerd !!
Voor mij was het de ideale start. Ik heb al de gezinnen gezien. En … iedereen heeft mij gezien. Dit maakt het in de toekomst gemakkelijker om met hen te praten.
Schurft, impetigo, en astma waren de meest voorkomende problemen. Qua ondervoeding, hebben we 4 gezinnen onderschept. Hun situatie was schrijnend. Deze gaan we ondersteunen met een met een wekelijks voedselpakket. We hebben ook enkele kinderen naar de tandarts gestuurd.
Clarisse heeft ondertussen al de schooltjes bezocht. Ze heeft de klaswerking bekeken, de kinderen geobserveerd, de grieven en de noden genoteerd. Net zoals in de vorige plantages is er hier niks van speelgoed. De afmetingen zijn genomen om rekken te plaatsen. Eenmaal die er zijn, kunnen we speelgoed, en lesmateriaal leveren.
In het berg- en het speelpleinschooltje is er geen water. We hebben toegestemd om dit te financieren. In het bergschooltje is dit al bijna rond. Voor het speelpleinschooltje wachten we nog op de kostenraming. We hebben ook gasfornuizen en waterfilters besteld om dit water drinkbaar te maken. Met een beetje geluk worden deze ook volgende week geleverd.
Het nieuwe schooltje : daar zijn we al gestart met de werken. De vloer is reeds uitgebroken !! Enkele dikke wortels van een reusachtige boom hadden de oude vloer aan het dansen gebracht. De septische put wordt met de schop uitgegraven. Dus ook daar zijn ze al volop bezig.
Een super drukke week, waarbij ik moest hollen van de ene naar de andere school, om alles in goede banen te krijgen.
Het management van de estate draagt ons op handen. Wat een verschil met de vorige plantages !! Het doet deugd om te zien dat er ook nog andere rijke singalezen zijn. Mensen die wel bekommerd zijn om hun personeel. Die hen niet afblaffen en die hen wel menselijk behandelen.
Team één ( Clarisse, Lieve en ik) ronden de eerste week af. Heel moe, maar zo voldaan. We kregen in het bergschooltje een bloemenkrans van de kinderen. (ik moest natuurlijk weeral janken)
Van het personeel kregen we milkrice. En de manager bedankte ons met een super lekkere taart.

Ann